عارضه

جودیث بکر و هم‌کاران‌ش (۱۹۸۶) طی یه پژوهش متوجه شدند که حدود ۵۹٪ قربانیان تعرض جنسی از نوعی اختلال جنسی رنج می‌برند؛ که از این بین حدود ۷۱٪ اون‌ها تعرض جنسی رو عامل این اختلالات دونستند. این در حالیه که توی گروه کنترل (افرادی که سابق هیچ‌ گونه تعرض جنسی رو نداشتند) فقط ۲۰٪ اون‌ها وجود نوعی از اختلال جنسی رو گزارش دادند. پس تعرض جنسی می‌تونه تأثیرات مستقیمی روی فعالیت‌های جنسی قربانی داشته باشه. انواع اختلالات جنسی حالا سوالی که پیش می‌آد اینه که این اختلالات جنسی شامل چه مواردی می‌شند؟ اگه بخوایم به صورت خیلی خلاصه و فهرست‌وار به‌شون اشاره کنیم می‌شه گفت مجموع اختلالات جنسی به چهار دسته کلی تقسیم می‌شند:  ۱. اختلال در میل جنسی: کم‌میلی جنسی انزجار از رابطه جنسی ۲. اختلال در برانگیختگی: مشکل برانگیختگی جنسی در زنان مشکل نعوظ در مردان ۳. اختلال در اوج‌گیری جنسی: اختلال اوج‌گیری در زنان/مردان زودانزالی ۴. اختلال درد جنسی: انقباض غیرارادی مهبل (Vaginismus): یه مشکل جسمی که ممکنه به‌خاطر فشار وارده در زمان تعرض و تلاش قربانی برای جلوگیری از دخول ایجاد شده باشه و عضلات دهانه رحم دچار گرفتگ

اختلالات تغذیه شخص ممکنه برای این‌که به خودش احساس کنترل‌‌داشتن بده، اقدام به کم‌خوری عصبی کنه و این‌طوری تمایل خودش رو برای کنترل داشتن رو جهان‌ش ارضا کنه. اما از اون‌جایی که این گرسنگی دادن به خود خیلی نمی‌تونه ادامه پیدا کنه، ممکنه به دنبال‌ش فرد دست به پرخوری عصبی بزنه و بعد از خوردن، خودش رو وادار کنه که غذای خورده‌شده رو بالا بیاره. این پرخوری عصبی هم ممکنه باعث مشکلات گوارشی و یا اضافه وزن بشه که خود همین اضافه وزن می‌تونه موجب احساس تن‌شرمی در قربانی بشه یا اون رو تشدید کنه.  تن‌شرمی احساس شرم از اندام و بدن خود می‌تونه دلایل مختلفی داشته باشه. یکی این‌که قربانی تصور می‌کنه داشتن این اندام‌ها متجاوز رو تحریک کرده که به‌ش تجاوز کنه و همین موضوع باعث می‌کنه که قربانی از اندام خودش شرمگین و متنفر باشه. دلیل دیگه اینه ‌که قربانی از اندام‌های جنسی خودش احساس شرم و تنفر می‌کنه و خیال می‌کنه که وجود این اندام‌ها مسبب بلایی هستند که سرش اومده. یکی دیگه از دلایل نداشتن کنترل روی بدنه. به عنوان مثال پژوهش مایکل کینگ و هم‌کارش (۱۹۹۷) نشون می‌ده که حدود ۱۸٪ قربانیان مرد در طی تعرض جنسی دچ

افسردگی ناتوانی در تغییر اتفاق تلخی که برای قربانی افتاده او رو مملو از احساسات منفی نسبت به خود و جهان اطراف‌ش می‌کنه. از خودش بیزاره چون نتونسته جلوی اون اتفاق رو بگیره. از جهان بیزاره چون اجازه داده چنین بلایی سرش بیاد. این احساس بیزاری می‌تونه به صورت افسردگی جلوه کنه و علائمی مثل این‌ها بروز بده: اختلال در خواب، وضعیت روحی متغیر در طول روز، بی‌قراری، سراسیمگی، احساس گناه و بی‌ارزشی، فکر خودکشی، تغییر در اشتها و کاهش وزن (این دو عارضه آخر ممکنه به خاطر یه مشکل روان‌تنی باشه که در بخش بعد به‌ش می‌پردازیم.)  خشم بالاتر یکی از احساسات منفی رو گفتیم. یکی دیگه از این احساسات می‌تونه خشم باشه که از معمول‌ترین پاسخ‌های روانی به تجاوزه. فرد در دوره بازیابی روانی ممکنه دچار یه خشم طولانی مدت و ادامه‌دار بشه. این خشم می‌تونه نسبت به متجاوز، هم‌جنسان متجاوز، دادگاه، پلیس، اطرافیان و یا حتا درمان‌گران بروز پیدا کنه. گاهی ابراز همین خشم غیرقابل کنترل خودش باعث ایجاد احساس شرم، بی‌چارگی و بی‌پناهی در قربانی می‌شه. خودکشی همون‌طور که در قسمت افسردگی اشاره کردیم یکی دیگه از عوارض تعرض‌های جنسی برو

رفتار درمانی در قسمت قبل گفتیم قربانیانی که دچار اختلال پریشانی پساضایعه (PTSD) هستند در شرایط و موقعیت‌هایی که اون‌ها رو به یاد ضایعه می‌اندازه دچار مشکل و تنش می‌شند. برای همین از اون موقعیت‌ها طفره می‌رند و باهاشون روبه‌رو نمی‌شند. توی این روش درمانی قربانی رو در موقعیت و شرایط کنترل‌شده‌ای قرار می‌دند که باعث ایجاد اضطراب یا ناراحتی یا برآشفتگی‌ش می‌شه. مثلاً اگه یه اتاق با نور آبی فرد رو به یاد تجربه تلخ‌ش می‌اندازه و دچار تنش و اضطراب و هراس و گذشته‌نمایی می‌شه؛ اون فرد رو به‌تدریج و به صورت مرحله به مرحله در شرایط تقریباً مشابه قرار می‌دند و تشویق‌ش می‌کنند که موقعیت خودش رو در اون شرایط با جزئیات توصیف کنه و درباره احساسات‌ش و شرایط محیطی صحبت کنه. این مواجهه‌های تدریجی و پرتکرار باعث می‌شه بیمار کم‌کم با اون موقعیت‌ها کنار بیاد و متوجه بی‌خطر بودن اون شرایط بشه و از اون احساس ترس و هراس‌ش کاسته بشه تا بتونه به صورت عادی با اون موقعیت برخورد کنه. این قرار دادن قربانی در موقعیت تنش‌زا به صورت مستقیمه. این مواجهه با موقعیت ممکنه به روش‌های دیگه‌ای هم صورت بگیره؛ از جمله روش تصوی

سرآغاز تا به این‌جای کار تقریباً نصف راه رو اومدیم. از تعاریف و کلیشه‌ها شروع کردیم و انگیزه‌ها و محرک‌های متجاوز رو برشمردیم. به لحظه تجاوز رسیدیم و فرایند‌های ذهنی قربانی و اثرات مصرف داروهای تسهیل‌گر رو مورد بررسی قرار دادیم. حالا می‌خوایم ببینیم بعد از تجاوز چه بلایی سر قربانی می‌آد؟ آیا همه چیز در همون لحظه به اتمام می‌رسه و قربانی می‌تونه به زندگی عادی‌ش برگرده؟ مطمئناً خیر. پس از تجاوز، قربانی ممکنه مدام به لحظه تجاوز فکر کنه و اون رو یادآوری کنه؛ جوری که انگار همون لحظه رو دوباره داره تجربه می‌کنه. این تجربه ممکنه از خواب‌های قربانی سر دربیاره و اون رو دچار کابوس‌های شبانه کنه. حس و حال زندگی رو ازش بگیره و انگیزه‌ای برای انجام کارها یا اشتیاقی برای ایجاد ارتباط براش نذاره. یا از هم‌جنسان متجاوز دوری کنه یا دچار یه نوع خشم درونی و ناخودآگاهانه نسبت به اون‌ها بشه. همه این موارد از پیامدهای شایع تجاوزات جنسیه. پس قربانی نباید خیال کنه این مشکل فقط مختص به خودشه و هیچ‌کس درک‌ش نمی‌کنه. اگه یه قربانی چنین نشونه‌هایی رو بروز می‌ده احتمال زیادی وجود داره که دچار اختلال پریشانی پساضای